De nieuwe directeur van de nieuwe Nobelaer wil er zijn voor heel Etten-Leur. Hij gaat speeddaten om te ontdekken wat er in de stad leeft en daarop inspelen. Het streven is de oude bezoekers van voor corona en uit het oude theater terug te winnen. In een interview stelt hij zichzelf voor.
door René van der Velden • Fotografie > Kees van Dongen
De nieuwe Nobelaer aan de Parklaan in Etten-Leur heeft een bijzonder gezellige foyer, dat valt meteen bij binnenkomst op. Moeder en dochter kletsen op een bankje. Een jonge man bespeelt de piano. Zes allochtonen bespreken het wereldgebeuren. Zo hoort dat in een Cultuurhuis, zoals De Nobelaer zich noemt.
Directeur Hilda Vliegenthart groeide door naar De Nieuwe Veste in Breda. Haar opvolger als directeur/bestuurder is sinds 1 januari 2023 Wim Staessens (1976) uit Rotterdam. Aan hem de taak om gestalte te geven aan de nieuwe Nobelaer die op een steenworp afstand van zijn voorganger is gebouwd. Het gebouw is bijna een jaar geleden geopend en draait op volle toeren.
Wim Staessens
Geboren > 8 maart 1976 in Kortrijk.
Opleiding > lerarenopleiding Nederlands, geschiedenis, aardrijkskunde in Gent;
Theateropleiding Woordkunst Antwerpen (niet afgemaakt).
Werk > docent Nederlands in België;
regisseur theatervoorstellingen voor onder andere Oerol, Parade;
programmamanager bij Kade 40, centrum voor kunsteducatie in Vlaardingen; directeur Theater Koningshof in Maassluis.
De oorspronkelijk uit het Belgische Kortrijk afkomstige Wim Staessens is achttien jaar geleden ‘voor de liefde’ naar Nederland verhuisd. Pratend over theater leunt hij nog erg op Vlaamse namen. “Tineke Schouten heb ik pas onlangs voor het eerst live gezien.”
Heb je destijds erg moeten wennen in je buurland Nederland?
“Ik voelde me welkom. Ik kreeg er energie van. Ik had de mazzel dat iedereen in Nederland Belgen sympathiek vindt. Ik voelde me geapprecieerd om mijn eigenheid. Dat heeft tot mijn keuzes geleid. In België was ik misschien wel docent Nederlands gebleven.”
Wat zijn je eigen voorkeuren op theatergebied?
“Ik heb altijd een zwak gehad voor Guy Cassiers en Alain Platel. Ik houd het meest van grote, gemonteerde theatervoorstellingen, toneelklassiekers, teksttheater. Zoals van Het Nationaal Toneel en van ITA. Wim Vandekeybus en Wunderbaum vind ik fascinerend en locatievoorstellingen zijn ook altijd inspirerend. Tot vijf jaar geleden, toen ik startte met programmeren voor Theater Koningshof in Maassluis, wist ik niets van cabaret. Sindsdien heb ik mijn smaak verbreed. Roué Verveer vind ik inspirerend, Noob is interessant, De Blauwe Vinkjes gaan we van horen en laatst had ik een fijne, interessante avond bij Guido Weijers. Ik val voor verhalen over de klungeligheid van de mensheid, kleine, menselijke problemen. In Carré zag ik laatst dat vrouwelijke duo, nee, niet Plien & Bianca maar Jenny Arean en Brigitte Kaandorp. Ik herkende hun liedjes niet, maar ik vond het fantastisch. Het was ontwapenend. Beter gezegd, het had de schijn van ontwapening. Dat het mij in die waan laat, daar houd ik heel erg van.”
Is jouw liefde voor theater van huis uit meegekregen?
“Mijn moeder nam mij als puber mee naar grote voorstellingen als ‘Het begeren onder de olmen’ van Ivo van Hove en de Blauwe Maandag Compagnie. Daar is mijn enthousiasme, mijn liefde, mijn passie ontstaan. Toen ik ‘Rijkemanshuis’ zag in de schouwburg van Kortrijk was ik áán. Gebiologeerd. Ik ben gaan kijken waarin ik mijn talenten kon ontwikkelen. Het ging van piano naar beeldende kunsten, tot op de toneelacademie. Het was geen succes. Ik ben geen goede acteur. Ik kan alleen als mezelf op een podium staan. Ik leerde dat ik het best gedij achter de schermen. Ik geef er de voorkeur aan om anderen hun talenten te laten ontwikkelen en te laten zien.”
Gaat jouw culturele belangstelling nog verder dan theater?
“Vroeger heb ik heel veel gelezen. Jeugdliteratuur, zoals van Ted van Lieshout. Nu lees ik weer, in de trein. Mijn voorkeur gaat uit naar Nederlandstalige Vlamingen als Kristien Hemmerechts en Bart Moeyaert.”
Waarom heb je gekozen voor De Nobelaer in Etten-Leur?
“Het is multidisciplinair. Hier zijn verschillende disciplines onder één dak: bibliotheek, kunsteducatie en podium. Dat vind ik interessant. Ik wil de activiteiten in dit gebouw nog meer verbinden met de stad. Ik ben nog nooit directeur geweest van een bibliotheek terwijl dat toch een van de kernen van dit gebouw is. Ik ben blij met die nieuwe rol. In dit gebouw is ontmoeting belangrijk, de huiskamerfunctie. Je ziet ouders met hun kinderen. Mensen die gewoon even de krant lezen. Er zijn Nederlandse lessen. Het gaat om met elkaar cultuur beleven. Daar ga ik mijn stinkende best voor doen in dit prachtige gebouw in Etten-Leur. Ik voel me een gelukzak.”
Cultuurhuis De Nobelaer
Grote zaal De Justus > 500 stoelen, 700 staanplaatsen.
Kleine zaal De Muze > 90 stoelen.
Kleine zaal De LizZ > 120 stoelen, 175 staanplaatsen.
Professionele voorstellingen > ruim 100.
Amateuruitvoeringen > 20.
Theaterbezoekers > 18.000.
Betaalde krachten > 27 fte’s.
Vrijwilligers > 80.
Financiën > 2,9 miljoen euro subsidie gemeente Etten-Leur.
Kende je Etten-Leur ofwel heb je iets met Brabant?
“Eerlijk is eerlijk: Etten-Leur heb ik moeten opzoeken op de kaart. Het had net zo goed in Gelderland kunnen liggen. Brabant ken ik nog niet zo goed. Doordat mijn partner als zakelijk leider bij jeugdtheater Artemis werkt, heb ik vaak hun voorstellingen gezien in Brabantse theaters. Ik heb de indruk dat het hier gemoedelijker is dan in het noorden. Er is geopperd dat ik hier wilde werken om toch dichter bij België te zijn. Wie weet. Ik heb de verschillen tussen Belgen en Nederlanders altijd als een dooddoener beschouwd.”
Ga je hier ook wonen?
“Ik heb de trein ontdekt. Het forensen gaat me heel goed af. Ik wil extra alert zijn op mijn aanwezigheid hier in de stad. Maar of ik ga verhuizen, daar ga ik geen uitspraak over doen. Dat weet ik nog niet.”
Wat zijn je plannen in je nieuwe job?
“Ik wil een verbinding met de stad Etten-Leur tot stand brengen, dat vind ik heel belangrijk. Hoe kunnen we er zijn voor heel Etten-Leur? Dat gaat natuurlijk nooit lukken, maar het moet wel de ambitie zijn. Hoe ik dat denk te gaan doen? Wel, ik ga binnenkort drie dagen ‘speeddaten’, iedereen is welkom voor een gesprek met mij. Ik hoor graag de inspirerende gedachten en de goede plannen van de inwoners van Etten-Leur.”
De programmering in De Nobelaer is sinds twee jaar in handen van Willeke Steeghs. Verandert er iets in het theateraanbod?
“Nee, Willeke blijft dat doen. Kijk, het populairst zijn de grote namen die bekend zijn van televisie. De smaak van de directeur ligt aan de deur. Anders gezegd: we programmeren voor het grote publiek. Natuurlijk gaan we mensen beter kennen en hopen we dat ze met ons mee durven te gaan naar een risicovoller, nog onbekendere programmering. Maar voorlopig is het zaak om het aantal bezoekers van voor corona binnen te krijgen en ons publiek ook op de nieuwe locatie van harte welkom te heten. Het is nog hard werken om het vertrouwen terug te winnen.”
Waar kijk je naar uit in het lopende seizoen?
“Op cabaretgebied komt hier de Finalistentour, ik ga stuk met ‘de nieuwe Richard Groenendijk’. Van Remy Evers heb ik een preview gezien, ik ben nieuwsgierig naar de hele voorstelling. Op dansgebied komt er een bijzondere groep uit Oekraïne. Muziek: de tribute van Fleetwood Mac wordt heel leuk.”
Nog tijd voor hobby’s?
“Ik zwem twee keer per week bij een trainingsvereniging in Rotterdam. En bewegen, fitness. Ik ga graag op vakantie, liefst naar waar de zon schijnt. Ik heb geen vliegschaamte, zeg ik met schaamrood op de kaken.”
Lees ook op Brabant Cultureel:
Nieuwe Nobelaer staat model voor cultuurcentrum van de toekomst
Brabant Cultureel belicht in een serie theaters buiten de grote steden
© Brabant Cultureel 2023