door Pieter Luykx
winterse dagen
de winter kwam aan en het licht was
tot stilstand gekomen, het landschap
begon zich te vullen met leegte
reeds viel er sneeuw op het pad, het
breidde zich uit in de stilte, de tijd loste
op, jij liep daar terwijl de dag daalde
jij droomde de taal van het licht en
voor altijd het heden – alom aanwezig
de vraag naar onzichtbare verten.
winteravond
alles lag open, het land met niets meer
daarin, de boom was doorzichtig
en de grond zonder teken van leven
het uitzicht trok dicht, want de dag was
al laat, werd gevuld met het afscheid, het
geluid van de nacht in het naderend duister
weer is er schemer, aan de rivier staat
een bank met jouw woorden daarop
weer zoekt de nacht naar die woorden, die
zich langzaam herhalen tot ver in de dag.
Pieter Luykx (Ginneken 1935) woont in Breda, waar hij werkzaam was als docent pedagogiek. Van hem verschenen verschillende dichtbundels en hij publiceert in literaire tijdschriften in Vlaanderen en Nederland, waaronder met enige regelmaat Brabant Cultureel.
Beeld > Hans Lodewijkx
© Brabant Cultureel 2022