Ernest Potters timmerde niet alleen als fotograaf aan de weg, maar was ook jarenlang drijvende kracht en organisator van tal van activiteiten in de Tilburgse kunstwereld. Op 10 augustus 2022 overleed hij na een kort ziekbed.
door Joep Eijkens
Ernest Potters werd in 1953 te Tilburg geboren als zoon van de bekende pottenbakkers Henk en Lies Potters. Hij volgde zijn opleiding aan St. Joost Breda en was sinds 1974 werkzaam als fotograaf/fotojournalist. Vanaf de jaren zeventig werkte hij als freelance fotograaf onder meer voor muziekbladen als OOR en Hitkrant, voor het maandblad Jazz Nu en diverse landelijke dag- en weekbladen. Maar ook voor uiteenlopende (kunst)instellingen en andere opdrachtgevers in Tilburg en daarbuiten, waaronder diverse muziek-, dans- en theatergezelschappen.
Potters fotografeerde talloze theater- en dansvoorstellingen. Tot zijn favoriete onderwerpen hoorden architectuur en muzikanten. Wat dat laatste betreft was hij apetrots op een portret dat hij schoot van zijn idool Frank Zappa.
Ruimte X
Maar Potters was beslist méér dan fotograaf. Zo stichtte hij in 1980 met zijn toenmalige levenspartner, danseres Nora van den Eeckhout, Het Danshuis, gevestigd in de Telexstraat in Tilburg. Het betreffende pand werd later onder de naam Ruimte-X een bekend ‘multidisciplinair kunstenpodium’ waar tussen 1998 en 2012 talloze exposities, voorstellingen en culturele bijeenkomsten plaatsvonden. Potters hoorde bovendien tot degenen die aan de wieg stonden van de succesvolle Werkplaats L’Avventura Tilburg.
Ook kreeg Ernst Potters naam door de kunstexposities die hij elders in de stad organiseerde tijdens de Tilburgse kermis. En door de in literatuur, beeldende kunst, theater en muziek gespecialiseerde uitgeverij teleXpress die hij runde met zijn partner Ingrid Luycks. De producten waren steeds mooi verzorgde publicaties. Zijn eerste foto-expositie had hij in 1976 in het cultureel centrum Boerderij Denissen in Berkel-Enschot. Daarna volgden exposities in binnen- en buitenland.
Qua Vadis
In 2012 sloot Ruimte X de deuren en concentreerde Ernest Potters zich weer meer op zijn werk als fotograaf. Het was in de galerie van Luycks dat hij in datzelfde jaar voor het eerst sinds lange tijd weer solo eigen fotografisch werk exposeerde onder de titel Quo Vadis. Diverse solo- en duo-exposities volgden daarna, eveneens in Luycks Gallery.
Potters timmerde de afgelopen jaren sowieso steviger aan de weg als fotograaf. Zo begon hij eind 2020 op Instagram met een soort dagboek in foto’s van dingen en plekken die hij onderweg tegenkwam. Al dan niet alledaagse voorwerpen en plekken waaraan vrijwel niemand aandacht schenkt: van een weggegooid bierblikje op een hoop straatstenen tot een abstract detail van een stukje architectuur. Alsof hij wilde zeggen dat schoonheid ook op straat is te vinden, als je er maar oog voor hebt.
Ernest Potters maakte ook, en regelmatig in samenwerking met anderen, diverse fotoboeken zoals Hoog-Gaat-Ie. Fotoboek van de Tilburgse kermis met Paul Spapens en Lauran Wijffels, en vorig jaar nog Het nieuwe ritme van Tilburg. Dat was een coproductie met de eveneens Tilburgse fotograaf Wil van Dusseldorp over de metamorfose die de voormalige textielstad onderging sinds de jaren zestig. Potters nam daarin vooral het afgelopen decennium voor zijn rekening, met kleurenfoto’s die hij speciaal voor dit boek maakte. Het werd uitgegeven door stichting De NWE Stijl, waarin Ingrid Luycks één van de drijvende krachten is. Potters was ook de bedenker van tal van opmerkelijke boekconcepten en uitgaven, waaronder De Kanonbal. Requiem voor een wielrenner en dichtbundels van diverse Tilburgse stadsdichters.
Om ideeën zat Ernest Potters nooit verlegen en hij was ook altijd bereid ideeën van anderen de ruimte geven, vaak letterlijk in Ruimte X. Zijn betrokkenheid bij Tilburg was groot en hij zal in die stad worden gemist, maar zijn wereld was eindeloos veel groter dan stad of provincie.
De uitvaartdienst voor Ernest Potters vindt plaats op dinsdag 16 augustus 2022 in de Heikese kerk in Tilburg (aanvang 10.30 uur), waarna de crematie in besloten kring plaats zal vinden.
Ernest
Dat het vanzelfsprekend was
jij wel ergens in deze stad
hoe een stad, vreemd groeisel
van die en die, daar of daar
ons vanzelfsprekend maakt
uit de tijd licht en verheft
maar geen standbeelden
daar was jij niet van, brombeer
met zonder omhaal aanspreken
alsof we er altijd al waren
geen inleiding nodig, het was
duidelijk waarom het ging
schoonheid overal, het ware,
te vinden als je maar zocht
lens, diafragma zorgvuldig afgesteld
Herman Coenen
Donderdag, 11 augustus 2022
www.boekwerk.nu/informatie/wie-zijn-we/ernest-potters.html
Lees ook in Brabant Cultureel:
De metamorfose van Tilburg in beeld gebracht door Wil van Dusseldorp en Ernest Potters
Van Melis en Potters nemen geen genoegen met de alledaagse werkelijkheid
© Brabant Cultureel 2022
Beste Ernest,
10 jaar geleden hadden we een reunie in Venlo van onze middelbare school en internaat Thomas College. Dat was toen 40 jaar sinds we geslaagd waren voor de HBS of het Gym.
NU, 10 jaar later, willen we de 50 jaar vieren met een kleiner reunietje. Ik was dus naar je op zoek! En nu lees ik net dat je ons verlaten hebt! Ach. We zullen een groot glas op je drinken want jij was al die jaren in Venlo een geweldige bron van inspiratie, humor, intelligentie en een baken om ook buiten je comfort zone leven te ontdekken.
Namens vele “Thomaten”, Rest in Peace my friend. It was an honor knowing you.