door Herman Coenen
1.
Dessous les pavés, c’est la plage
Paris, Quartier Latin, Mai ’68
Wegdek
Dit openbreken doet geen pijn
dikke plakken verhoornde huid eraf
met motorisch geweld
de werkweek lang, dan
het gonzen van de zaterdag
geboortegeur in blauw flanel
zondagsland van melk en honing
schepping viert haar eerste weekend
prehistorisch zand emmers kinderfietsjes
kauwtjes drommen gretig samen
rond bevrijde wortels
opgelucht ademende stammen
actualiteit verstomt
in deze vreedzame plooien
verheugt een goudharige nimf zich
op haar glorieuze wederkomst.
2.
Op het land
Een grote afgeronde vierkante houder
van verweerd plastic gevat in een metalen kooi
met onderaan een kraantje en een gele tuinslang,
ik tap regenwater voor je tomatenstekjes in de minuscule
bakjes in het witgekalkte glazen huis, begiet de plantjes
in de blootliggende perken, eindeloos fragiel,
rondom de merels in de lichtgroene sluiers,
op zijn zwijgend eiland de koekoek.
Alles zoals je voordeed, deze tuin
je zorgzaamheid, oplettend, secuur, de stilte
waarin je leeft als de stekjes wachtend
op een zachte regen, dat de wereld
zich toe mag wenden, welgezind.
3.
Tuin
Beseffen, ik ben in een wereld
die ik niet heb gemaakt
aardbeienplanten in witte bloei
roze reigersbek, vergeet-mij-niet blauw
zonneslurpend geel de papavers met hun frêle halzen
hier achter het huis
van over het dak en langs de zijkant
aanrollend het gedreun van graafmachines
donkere echo van bombardementen
verderop
werelden, dankbaar ontvangen de ene
de andere niet willen, bestaansweten, overschouwend
denken, het Oude Rome, zijn ondergang
het is geen doen, je kan niets keren
met lege handen bidden
laat een oneindig mededogen zich ontfermen
als de samenkomst van bij en koekoeksbloem
dit alles zuiveren als bittere salie.
Herman Coenen (1946) is socioloog en oud-hoogleraar van de Universiteit voor Humanistiek (Utrecht) en woont in Tilburg. Hij publiceerde eerder gedichten en korte verhalen in literaire tijdschriften, in Brabant Cultureel, eigen bundels en op cd.
© Brabant Cultureel 2022