Kledingontwerper Ward Warmoeskerken uit Bergen op Zoom heeft de Tamoil Cultuurprijs voor Kunst en Letteren 2020 in de wacht gesleept. Zaterdag 31 oktober is de uitreiking, ook hier vanwege het coronavirus een gebeurtenis in kleine kring. Bijzonder: zijn vader won twintig jaar geleden de prijs ook al.
door Emmanuel Naaijkens
Het is vrij uitzonderlijk, een cultuurprijs die twee keer in dezelfde familie terechtkomt. Het overkwam kledingontwerper Ward Warmoeskerken, die dezelfde prijs heeft gewonnen als zijn vader, beeldend kunstenaar Kees Warmoeskerken, in 2000. Het gaat om de Tamoil Cultuurprijs voor Kunst en Letteren. Dat zoon Ward (Bergen op Zoom 1982) met het winnen van een cultuurprijs in de voetsporen van zijn vader stapt is ook voor hemzelf een verrassing. “Twintig jaar geleden was ik erbij toen mijn vader de prijs kreeg overhandigd. Sindsdien ben ik de prijs blijven volgen, maar ik had nooit verwacht dat ik hem zou winnen.”
Het zal niet verbazen dat Ward Warmoeskerken al heel jong in aanraking kwam met kunst en cultuur. Hij was vaak te vinden in het atelier van zijn vader, maar ook van zijn moeder kreeg hij een flinke portie creativiteit mee. Als kind was hij al gefascineerd door kleding en met de hulp van zijn moeder vervaardigde hij zijn eerste ontwerpen.
Toch zette die passie hem aanvankelijk niet op het pad naar een kunstopleiding. Na het behalen van zijn gymnasiumdiploma aan het Juvenaat in Bergen op Zoom, volgde hij een opleiding klassieke talen aan de universiteit van Leiden. En met het diploma op zak ging hij aan de slag als docent Grieks en Latijn op zijn oude middelbare school. Maar het vuurtje bleef al die tijd branden, hij verdiepte zich wanneer hij maar kon in kleding, vooral uit het verleden.
Autodidact
“Lesgeven aan middelbare scholieren vond en vind ik heel leuk, maar op een gegeven moment groeide bij mij de behoefte om niet alleen met mijn hoofd maar ook met mijn handen bezig te zijn. En ik had zoveel ideeën waar ik iets mee wilde.”
In 2011 hakte hij de knoop door en zegde zijn baan als docent gedeeltelijk op. Hij kocht een naaimachine en materialen, huurde een ruimte voor een atelier en ging aan de slag. Warmoeskerken voelde er niets voor om zich in te schrijven op een modeopleiding. Niet omdat hij inmiddels ouder was dan de gemiddelde student, maar omdat hij voorzag dat hij op de opleiding teveel gestuurd zou worden in zijn ontwikkeling. “En ik ben daar ook wat te eigenwijs voor.” Als kunstzinnig ambachtsman is hij dus autodidact.
Warmoeskerken maakt op bestelling kleding, bijvoorbeeld een jas of japon. Dat doet hij in samenspraak met de klant, dus elk product is uniek ‘zoals elke mens uniek is’. Hij heeft daarnaast een beperkt aantal standaardontwerpen, maar hij kan zich helemaal niet voorstellen dat hij ooit een eigen kledinglijn begint zoals de grote modehuizen. Naast kleding maakt hij kostuums voor theaterproducties, en dan vindt hij vaak zijn inspiratie in de klassieke oudheid.
Verteller
Want Warmoeskerken heeft nog een andere passie, en dat is het vertellen van verhalen die ontleend zijn aan de Griekse en Romeinse geschiedenis en het geven van lezingen. Een bezigheid waarmee hij in de Markiezenstad en omstreken naam heeft gemaakt, hij is een begenadigd verteller. De dichter Ovidius is zijn absolute favoriet: de rijkdom aan verhalen en de luchtige schoonheid waarmee de dichter die verwoordt zijn een blijvende bron van inspiratie. Vanwege corona vertelt hij de klassieke verhalen nu online. Van de coronacrisis heeft hij trouwens weinig last. In het begin had hij minder werk, maar nu heeft hij volop opdrachten. En hij staat sinds kort drie ochtenden in de week voor de klas. “Dat geeft in deze tijd toch wat zekerheid, en lesgeven aan jonge mensen blijft trekken.”
Over de prijs
In 1981 werd het Markiezenhof in Bergen op Zoom gerestaureerd. De firma Sakko schonk de gouden zeeridder windvaan voor op de torenspits van het Markiezenhof. Tegelijkertijd werd de Cultuurprijs voor Kunst en Letteren ingesteld. Een replica van deze windvaan is, naast een oorkonde en een financiële impuls, de prijs die elk jaar wordt overhandigd aan de winnaar. Toen Sakko in 2005 werd overgenomen door Tamoil nam de nieuwe eigenaar ook de prijs over. Tamoil is een bedrijf dat onder meer tankstations exploiteert. De jury bestond dit jaar uit voorzitter Willem Vermeulen, Annebelle Kools, Karen Albers, Hans-Jorg van Broekhoven en Jasper Witjes.
Boven > windvaan gouden zeeridder op de toren van het Markiezenhof.
Onder > replica van de windvaan voor de winnaar van de Tamoil Cultuurprijs.
wardwarmoeskerken.nl
Tamoilprijs.nl
Hommage aan Debussy (2018), concept en kostuums Ward Warmoeskerken.
ACHALKOS ASPIDOON | zonder wapens en schilden (2020). Geïnspireerd door werk van de Griekse dichter Sophokles. Idee, directie en kostuums Ward Warmoeskerken.
© Brabant Cultureel 2020