door Joep Eijkens
Joep Eijkens gaat nooit de deur uit zonder camera. Er valt onderweg ook zoveel te zien dat hij wil vastleggen – van bijzondere mensen tot rare plekken, van mooi licht tot kauwen in een kloostertuin. Voor Brabant Cultureel maakt hij deze rubriek waarin tekst en fotografie worden gecombineerd.
Kwetsbare hondjes
Door de bomenlaan komt een scooter aanrijden met een oudere vrouw erop. Wanneer ze niet ver van het water stopt om te parkeren, zie ik op de bagagedrager een grote mand. Onder een soort kooiconstructie zit een hondje, een teckel. De vrouw begint meteen te praten. Ze vertelt dat ze twee honden heeft die ze om de beurt uitlaat zodat er altijd eentje bij haar zieke man thuis is. Nee, ze hebben geen kinderen, nooit gehad.
Zij vertelt ook dat het hondje ooit aangevallen is door een grote hond en dat ie daarom zo schrikachtig is geworden. Hier, aan de stadsrand, zoekt ze voor haar hondje de rust die ze in haar eigen wijk niet meer vindt. De andere hond is ook al eens te grazen genomen, met een dure rekening van de dierenarts als gevolg. Ze heeft hem uit het asiel; vanwege zijn niet zo mooie, enigszins misvormde pootjes had niemand hem willen hebben. Maar juist daarom hadden zij en haar man hem gekozen.
Onderweg. Juli 2018. Foto Joep Eijkens
De vrouw vraagt me of ik begrijp waarom mensen hun hond niet aan de lijn houden. “Het staat hier toch ook op de bordjes?” Ze heeft het nog maar amper gezegd of er rijdt een auto de parkeerplaats op. Er stapt een jonge, stevige vrouw uit die uit de kofferbak een grote dog haalt die meteen begint te blaffen. Gelukkig houdt ze hem vast en wandelt ermee naar de waterkant.
Ik vind het tijd worden om afscheid te nemen, zij het zo weinig abrupt mogelijk. Want de oudere vrouw is nog lang niet uitgepraat. Wanneer ik mij vijftig meter verderop omdraai, zie ik haar nog net met het hondje tussen de bomen verdwijnen. Haar scooter staat nog heel nieuw te glanzen in het licht van de laagstaande zon. Zo voor het grijpen, denk ik. En het wordt me een beetje droef te moede. Hoe kwetsbaar zijn mensen van goede wil – net als hun hondjes.
© Brabant Cultureel 2018