poëzie door Pieter Luykx •
de dag is kort
het vroege uur verleidde jou
de ochtendzon was onderweg,
het land werd breed onthuld
zover jij kijken kon, de wind
begon te waaien waar jij was,
je voetafdruk verscholen in het gras
nu zwijgt dat land bij jouw afwezigheid
de akkers zijn ijshard, wit toegedekt
de bomen houden zich heel stil
de dag is kort, men denkt aan wie
jij bent geweest
nu jij zo zeer ontbreekt
hier, waar jij vroeger was
het eindeloze veld, de brede openheid
met soms een vleugje wind en met
het licht, waarin jouw woord zich
vangen liet
de schaduw valt steeds meer
straks zal de winterzon weer ondergaan
in avondlicht en vriest de nacht zich vast
rond wat er niet meer is
leeg is het land, nu jij zo zeer ontbreekt
Pieter Luykx (Ginneken 1935) woont in Breda, waar hij werkzaam was als docent pedagogiek. Van hem verschenen verschillende dichtbundels en hij publiceert in literaire tijdschriften in Vlaanderen en Nederland, waaronder met enige regelmaat Brabant Cultureel.
© Brabant Cultureel 2023
Beeld: Emmanuel Naaijkens (winterzon Veldhoven) en Hans Lodewijkx (ijs|schaatspatroon)