Limburg en de mooie Maas, dat blijft een haat- liefdeverhouding. Een paar jaar geleden was het weer raak, toen overstroomden grote delen van Zuid-Limburg. Dertig jaar geleden ook, tot en met Noord-Limburg drong het water huizen binnen. Zelfs enkele Brabantse plaatsen kampten toen met wateroverlast. Over die ramp gaat de verrassende spektakelmusical ‘Het was Zondag in het Zuiden’.
door Arnold Verplancke • foto’s > Roy Beusker & Annemieke van der Togt
Ze hebben alles uit de kast getrokken, de producenten van de musical die zij zes weken lang vijf avonden per week laten opvoeren. In het grote openluchttheater van Tegelen hebben ze weer een extra tribune laten bouwen, zoals bij de Passiespelen die er om de vijf jaar worden gehouden. Daardoor kunnen per keer wel 2500 toeschouwers ‘Het was Zondag in het Zuiden’ zien. Overdekt onder het enorme dak. Dus ook als het regent, zit het publiek droog.
De spelers niet, maar die worden toch al zeiknat. In de loop van de voorstelling druipt en stroomt er zo’n tweehonderdduizend liter water per avond van alle kanten over het speeltoneel. En als dan de weergoden ook nog eens de kraan openzetten, zoals tijdens de première, dan weet je als publiek niet meer wat nu echt hemelwater is op het podium en wat door de theatertechniek komt.
Indrukwekkend voor iemand die het niet allemaal heeft meegemaakt
Die technische kant verdient om te beginnen alle lof. Live nemen cameramensen kleine scènes en dialogen op, waar dan ook op het immense speelvlak. Die beelden komen levensgroot op royale vierkante schermen op de achterwand. Geen toneelkijkers nodig dus. Op die grote schermen zijn afwisselend ook originele beelden te zien van de watersnoodramp van dertig jaar gelden. Indrukwekkend, zeker voor iemand die dat niet allemaal heeft meegemaakt.
Delen van decors worden snel op- en afgereden. Zo staat soms de vergadertafel van de gemeenteraad midden op het toneel, afgewisseld door computers van het redactielokaal. Een grote kerstboom verschijnt en verdwijnt, levende schapen lopen over het plankier en even later rijdt er een echte Fiat 500.
De toegesneden belichting van alle scènes is prima en de band onder leiding van Rob Mennen zorgt voor een lekkere muzikale ondersteuning met composities van de Limburgse Rowwen Hèze. De musici brengen het publiek soms zo in de stemming dat het meeklapt en een enkele keer zelfs meezingt op de topper ‘’t Is een kwestie van geduld’.
Nostalgisch en tegelijk ontwapenend vrolijk
Hoofdpersonen in de musical zijn voor mij de jonge radioverslaggeefster Sarah, sterk en overtuigend gespeeld en gezongen door Renée van Wegberg en de Heilige Antonius, een lekkere rol van Buddy Vedder waarmee hij het publiek voorturend op de hand krijgt. Hij plonst, glijdt en zwiert door het water en zingt er nog helder bij ook. De prominente rol voor deze heilige, die altijd een handje helpt bij het vinden van verloren voorwerpen, zorgt voor iets nostalgisch en tegelijk ontwapenend vrolijks. En dat mag ook wel, want het gaat natuurlijk toch om een ramp die veel mensen in Limburg niet zullen vergeten.
Een mooie rol speelt en zingt ook Annie-Mieke Ruyten als de moeder van Sarah, die lang met haar man op de door het water bedreigde boerderij wil blijven. En die haar twee dochters zo mist in het uur van de nood. Karikaturale rollen zijn weggelegd voor burgemeester Ruiters (Hein van der Heijden) en hoofdredacteur Houben (Raymond Kurvers). De eerste wordt neergezet als een man die zelf niet meer weet wat hij moet doen en maar onderduikt (wat kennelijk werkelijk is gebeurd). Zijn wethouder Brigitte (goed gedaan door Magtel de Laat) pakt in feite doortastend de organisatie van de rampbestrijding over. Hoofdredacteur Houben van Omroep Limburg lijkt een ouderwetse macho die zelfs dertig jaar geleden al uitgelachen zou worden.
Bijna alles loopt goed af
Zonder het hele verloop te verklappen: bijna alles loopt goed af. Sarah krijgt haar radioprimeur en treft zelfs een oude geliefde. Ouders en kinderen vinden elkaar terug in café de Heilige Antonius waar het crisiscentrum is gevestigd.
Om samen te vatten: een knappe prestatie deze Limburgse musical en een gezellige gemoedelijke sfeer in het grote openluchttheater. Eerlijk gezegd staan musicals niet bovenaan mijn persoonlijke theaterlijstje, maar ik heb met alle plezier gekeken naar ‘Het was Zondag in het Zuiden’ in de regie van Servé Hermans van Toneelgroep Maastricht.
Musical ‘Het was Zondag in het Zuiden’. Productie: Servé Hermans (tevens regie) en Leon Thomassen. Script: Allard Blom. Composities en liedteksten: Rowwen Hèze. Decor- en lichtontwerp: Uri Rapaport. Technische supervisie: Michiel van der Zijde. Video: Arjen Klekx. Geluidsontwerp: Ray Elderman. Spelers o.a. Renée van Wegberg, Buddy Vedder, Hein van der Heijden, Anne-Mieke Ruyten,Wim van den Driessche, Suzan Seegers, Victor Lammertijn, Magtel de Laat, Raymond Kurvers. Gezien: première Openluchttheater De Doolhof Tegelen, zondag 23 juli 2023. Nog te zien tot en met 2 september 2023. Tickets en info via onderstaande website.
© Brabant Cultureel 2023