(foto)column door Joep Eijkens
In het Tilburgse gemeentehuis vond 25 november 2022 een bijeenkomst plaats rond de kunstcollectie die het vorig jaar geopende gebouw rijk is. Speciale aandacht ging daarbij uit naar het werk van Wijnand van Lieshout. De inmiddels tweeëntachtigjarige Tilburgse kunstenaar heeft er lang op moeten wachten, maar nu was het zover: de presentatie van drie nabij de entreehal gelegen nissen waarin een hoofdrol weggelegd is voor hem.
Even terug naar de tijd dat burgemeester mr. C. Becht de scepter zwaaide over Tilburg. Dat hij in de volksmond bekend werd als Cees de Sloper, is niet zo vreemd. Zo ging onder zijn bestuur in 1970 onder meer het statige, uit 1849 daterende oude raadhuis tegen de vlakte. Van Lieshout speurde ook toen al vaak naar oude voorwerpen en materialen die hij kon gebruiken in zijn werk en hij ontdekte tussen de puinhopen een mooie oude eikenhouten deur: één van de twee voordeuren die toegang hadden gegeven tot het stadhuis. De kunstenaar mocht hem in zijn lelijk eendje meenemen en vond niet veel later de tweede deur op een stortplaats in Hilvarenbeek.
Wunderkammer
Beide deuren – op één ervan had een grapjas ‘3 x rammelen’ geschreven – begonnen aan een lange reis van het ene atelier naar het andere en van opslag naar opslag. Tot vorig jaar, toen ze onderdeel werden van één van de drie Wunderkammer die in de Tilburgse LocHal te zien waren in een spraakmakende tentoonstelling van Paul Bogaers, Ton de Gouw en Wijnand van Lieshout. De deuren trokken de aandacht van de gemeente en mede dankzij De Gouw rijpte het plan om ze een plaats te geven in het nieuwe gemeentehuis.
De haast museaal tentoongestelde deuren mag je gerust een objet trouvé in de ware zin des woords noemen, maar misschien beter nog is te spreken van een in beeldende kunst veranderd stuk Tilburgs erfgoed. De deuren kregen een prachtige plek tussen enerzijds een mooie, flink opgeblazen zwart-witfoto van het oude raadhuis en anderzijds twee door de gemeente aangekochte kunstwerken van Van Lieshout. Daaronder ‘Koningswei’ (2020), geïnspireerd op de eveneens gesloopte ruige volkswijk waar de kunstenaar in de jaren zestig graag rondstruinde.
Overigens zijn er nog twee andere van het oude stadhuis afkomstige objecten die naar het nieuwe verhuisden. Dat zijn de uit 1905 daterende standbeelden die Handel en Nijverheid symboliseren, naar ik aanneem omdat destijds ook de Kamer van Koophandel in het stadhuis gevestigd was. Gelukkig bleven zij gespaard voor de slopershamer, al hebben ze wel meer dan een halve eeuw bij Publieke Werken moeten liggen wachten op hun wederopstanding. Nu maar hopen dat de nissen met de deuren van Wijnand van Lieshout mogen blijven…
Lees ook in Brabant Cultureel:
Wonderbaarlijke expositie Wunderkammer in de LocHal eindelijk open voor publiek
Zielsverwante kunstenaars exposeren ieder in hun eigen Wunderkammer
© Brabant Cultureel 2022