door Joep Eijkens (tekst en beeld)
De Dutch Design Week in Eindhoven is weer voorbij. Ik heb er met plezier vele uren rondgelopen, maar denk er ook met enigszins gemengde gevoelens aan terug. Voor mij is dit jaarlijks terugkerende, internationaal befaamde evenement vooral een kleurrijke kermis waar – los van de al of niet fotogenieke bezoekers en exposanten – talloze aparte, verrassende, wonderlijke en soms zelfs ritueel aandoende dingen te zien zijn. Zo veel dat je op een gegeven moment soms door de bomen het bos niet meer ziet.
Het heeft natuurlijk ook te maken met de vele problemen die wereldwijd op ons afkomen. En hier, bij DDW, liggen de oplossingen klaar of wordt daar op zijn minst aan gewerkt. Hier wordt ons al een blik gegund op een betere toekomst. Een toekomst waarin je overtollige buikvet wordt omgezet in energie, waar je poep ongekende waarde krijgt en waarin ook de positieve kanten van de Japanse duizendknoop aan bod komen. Om over zwaarwichtiger problemen en hun al dan niet theoretische dan wel experimentele oplossingen nog te zwijgen.
En dan denk ik: wat knap allemaal, wat vernuftig zijn al die designers… Alleen zou ik er niks op tegen hebben als hun aantal zou slinken en er meer mensen zouden komen die loodgieter worden, zorgmedewerker, bouwvakker of machinist en dergelijke meer. Zeker, ik heb op DDW ook robots aan het werk gezien. En die kunnen al heel veel. Maar het is natuurlijk ondenkbaar dat die al die tienduizenden vacatures die momenteel alleen al in Nederland bestaan, in de toekomst in gaan vullen.
P.S. Er waren overigens ook designers die heel mooie gebruiksvoorwerpen lieten zien – ook schoonheid is voor menigeen van levensbelang in deze roerige tijden.
Lees ook in Brabant Cultureel:
DDW 2022 zorgt voor bewustwording van wereldwijde vraagstukken
Boegbeeld DDW Martijn Paulen gaat zich inzetten voor maatschappelijke vraagstukken
© Brabant Cultureel 2022