Broodjes van ver voorbij de imaginaire grenzen

door Moeckbert

Hongerdicht (gezien vanuit een hond)

men kan zichzelf maar beter niet opeten
al ligt er soms een enorme honger in ‘t verschiet

je hoort wel van die verhalen
maar daar aan meedoen kan ik niet

dus ben ik verre van een kannibaal en eet
als het er op neer komt – ook geen mensenvleesch

toch kijk ik vaak nog vol verlangen
naar de worst van slager Kees

want ooit at ik die, bijna per ongeluk
toen ik onoplettend was geweest
.

Honger [op mijn vakantieadres]

in mijn droom lag een broodje Moeckbert-hij-ging-speciaal-op-holiday
uitdagend op het strand op mij te wachten; maar eigenlijk was er geen recept,
en eigenlijk had ik werkelijk geen benul

men had honger riep men: erge honger / maar honger zeg – wat een flauwekul
kan men niet altijd stillen, riep ik angstig doch terloops [en ach]
ik verloor zowat al mijn krachten

broodjes van ver voorbij de imaginaire grenzen kan men niettemin
goed met sla verrijken of veraangenaamt men easy met een mals woord;
men stapelt kalm door, de rest houdt men simpel vers
en gooit men anders buiten boord

soms ritselt men een restje piri-piri-saus als extraatje om op te leuken
voor in zoetzuur-gedrenkte-lettertjes met bonkende komma’s en augurken

godzijdank kwam er quick verlossing; een soort engelschen bood hulp van bovenaf
gerustgesteld als chefdichter [want echt koken kan ik niet], ontrafelde ik
nog net enkele zinnen en ontdeed een uitje van zijn kaf

een bliksemschicht schoot immers fel vanuit Avila;
want hier heeft men het innerlijke rook en vuur en stof en hamergeluiden
waar groen de bergruggen sissend omgordt en
de mensen sowieso godslustig zijn

hier resideert ‘the touch’ en eet men heilige tortilla’s met ijzer
dat branden moet [maar dat wist u waarschijnlijk al];
een wondertje voor mijn eigen eetfestijn
kon dus heel zalig zijn, en zo bad ik knielend neer;

gelukkig verbleef Theresia [the touch van Avila, om wie het ging]
in haar dagelijkse kloffie om de hoek op mijn eigen vakantieadres in Spanje /
mijn honger werd door haar gestild;

ZIJ sprak in tongen in gebed en zegende mijn broodje:
had je nu goed opgelet? / of wanneer je ‘t heel lief en godsvruchtig vraagt,
kom ik de volgende keer wel in mijn blootje
.

HONGERKLOP (bovenop de berg)

toen ik schakelde kreeg ik opeens hongerklop
en reed vervolgens vluggetjes naar beneden
een walrus zat midden op de weg en zei vriendelijk: stop
daar ben ik toen maar tegenaan gereden

gelukkig was ie goed geluimd
het had namelijk ook anders kunnen wezen
hij zei: waar kom jij nou vandaan geschuimd?
en noch zijn lichaam trilde even

walrussenlijven zijn als beton
maar niettemin veerde hij een beetje op
en zei: je hebt vast honger of wil je thee?
en kom maar naast me zitten in de zon

hoewel ik verder wilde fietsen
heb ik dit toen gedaan
het is onfatsoenlijk een goed aanbod af te slaan
bovendien had ik ook kunnen nietsen

na de lunch vroeg ie: kan ik straks misschien achterop?
want onderaan de top wacht namelijk de oceaan
ik zie dat je nog plek over hebt
of heb je dit nog nooit gedaan?

ik zei: vooruit, neem plaats, we zullen zien of het nu wat sneller gaat
we reden echter als een speer, want ik had haast
maar ‘t zo doen, doe ik nooit weer

want de remweg duurde veel te lang
we schoten bijna in de zee
tis dat ik goeie remmen heb
maar de volgende keer zeg ik: nee
.

Zeg de dingen maar eens goed

ik zei visch en bedoelde baard
jij zei kont en bedoelde kut
vergissen is menselijk zou
mijn oma zeggen

uiteindelijk wilde ik groot worden
maar werd vervolgens bakker

en toen ik brood bakte
wilde ik liever jou

de andijvie op mijn bord, bliefde ik niet
en had graag een augurkje

jij vertelde me dat ie dood was;
hij stierf maar deed dat niet
.

3 hondjes

ik wou dat ik drie hondjes was
dan was ik niet alleen
zelfs wanneer er 1 nooit meer zou blaffen
dan waren we nog met z’n tweeën
.

Een dans om logica

vroeger had ik een piano
en om die piano danste een vrouw
haar naam was Pina
Pina Bausch was haar naam
Pina komt waarschijnlijk van pinus
en een pinus is een den
wanneer je in het engels praat
is penis wel een pinus
maar Pina had geen penis
want een penis is geen pinus
want Pina is een vrouw
.

Wie is Moeckbert? Ja wie is hij niet? Veel helaas nog niet, en in ieder geval niet iemand die zichzelf zomaar prijsgeeft. Maar zoals dat soms met bepaalde dingen gaat, kan het tij zich spontaan keren. Aan het einde van het vorige millennium geboren in een redelijk goedige omstandigheid onder de rook van Tilburg.

Lees meer Moeckbert op Brabant Cultureel:
2022/08/17/op-straat-liep-een-hond-en-hij-knikte/
2022/01/21/jezus-op-de-koffie-met-melk-en-suiker/
2021/02/12/met-enige-gene-omzeild-omdat-dat-wel-zo-handig-leek/
2021/01/26/niksigheid-gewenst/
of gebruik de zoekfunctie (vergrootglas) > ?s=Moeckbert

Illustraties & beeldbewerking van De Extase van Theresia (Bernini) > Hans Lodewijkx

© Brabant Cultureel 2022

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *