door Pieter Luykx
1
een prachtige dag in de zomer met alles
aanwezig tot waar jij kon kijken en waar
het niet ophield, geen wolken die hingen
geen boom benam jou het uitzicht
dit was het land, jij sprak het uit, de dag
niet bevraagd, die leek voor altijd, tot
het laatst zou hij duren
geen woord dat verwees naar een grens
naar een later en alles wat nableef raakte
jou aan: geen schaduw maar warmte en geur
2
heel zonnig die dag, het land was heel stil
de bomen, de vogels, het zacht waaiend gras
het pad waar jij steeds en alles lag vredig
jij telde die dag om nooit te vergeten, zolang
als het duurde, de zomer bewoog om je heen
maar die zomer liet los en de tijd stroomde
door, de dood kwam onmerkbaar dichtbij
3
de warmte stond open, de zon was aanwezig
veel kleur in de lucht, die trilde van hitte
wat schuilging geurde het meest
jij volgde het pad van de zomer en zag wat er
was waar jij alles al kende, jij hoorde de beek
het water was water dat eindeloos gleed en
steeds onderweg aan de oever voorbij
langs het pad lag een steen met jouw woorden
die prezen het mooie, aanwezige landschap –
men leest nog na jaren die regels, men leest
stille dromen om wat eens hier bloeide
Pieter Luykx (Ginneken 1935) woont in Breda, waar hij werkzaam was als docent pedagogiek. Van hem verschenen verschillende dichtbundels en hij publiceert in literaire tijdschriften in Vlaanderen en Nederland, waaronder met enige regelmaat Brabant Cultureel.
Illustraties > Hans Lodewijkx
© Brabant Cultureel 2022