door Arnoud Kremers
GLASGOW
Het mooiste, het lichtste
Gouddoorschenen blad,
Het zoveelste laatste
Viel, val, zal vallen
In zoveelste herfst in
Verre kortgeheugenachtige tijden
Want
De zoveelste delegatie was al
Aangemeld. De eigen
Herinneringen afbesteld
En iedereen, maar wie is wie,
Wat, was, betaald met
Goed geld
Gymnasiaal, Universitair,
Aramco, EPR, et cetera
“Sie streuen heute Blumen
Blau und rot – ”
Je kind is heilig, je kind
Is veilig, voorwaarts in ons
Gediplomeerde geluk, ons
Eigen aanrijgen
Van voorwaartse
Kiezels in de bekende
Formaliteiten
En nog de laatste overnacht
In een chique hotel dat
Omzwermt door verlate spreeuwen
Je met Schotse whisky
Doet dromen,
O vreemde verloren velden
Van dorre bomen
Vol witte kersen
En zwarte sneeuw.
Arnoud Kremers (1957) begon als autodidact en studeerde filosofie waarin hij zich specialiseerde in taal en politiek. Hij schreef theaterteksten, waaronder tal van kluchten voor het Sociaal Theater (www.sociaaltheater.nl) dat hij, werkzaam in de daklozenopvang, samen met collega’s oprichtte en dat al zestien jaar bestaat. In 2011 verscheen zijn bundel verzamelde gedichten ‘Soms als tijden wat blijven’.
© Brabant Cultureel 2021