door Herbert Mouwen
Eerste groen
De winter die voorbij is hangt nu als een
vergeten jaargetij in de berken
flets lentelicht glipt tussen de coniferen
door en knipoogt bij een bries
de vogels in de woonwijk tonen coloriet
en hebben noten op hun zang
tjilpende mussen kleuren de voortuinen
en de lanen groener
in een verre hoek van het voorjaar vindt
de man zijn vishengel terug
een dagpauwoog zwaait iedere ochtend
naar de vrouw die van huis gaat
het is wachten op de reiger die aanvliegt
en de kikkers de aftocht doet blazen
Nachtfluweel
In het spinsel van de nacht speelt Charlie
Parker All the things you are
en de man vraagt zich af waarom hij deze
muziek zo indringend vindt
vlammen van fluweel flaneren en dansen
op hoge hakken over de houtblokken
in de open haard op de messcherpe tonen
van de saxofoon die op hun beurt
de trommelvliezen van de vrouw treiteren
van wie de huivering rijpt
ze loopt naar de koelkast om een fles witte
wijn en wat kaas te pakken
foto’s van de kinderen lachen voor zich uit
maar de nacht geeft geen krimp
Hoos
Sloten achter het woonhuis slokken
het overtollige water op
de berkenbomen in de tuin denken
aan droge voeten
een paard schudt in de wei druppels
regenwater van zich af
dicht langs de winkeletalages aan de
overkant holt een zwerver
de honden willen uitgelaten worden
maar poes laat zich niet zien
een vogelverschrikker vraagt om een
waterdicht regenjack
de kinderen drinken met hun gezicht
naar boven gericht
Herbert Mouwen (Breda 1952) schrijft gedichten, verhalen en toneel. Hij publiceerde de dichtbundels ‘De zon is kapot’ (1991), ‘De handen van de tijd’ (2015) en de verhalenbundels ‘Het verleden lijkt een ver land’ (2003) waarmee hij de Johan Diepstraten Prijs van BN/De Stem won, en ‘De donderdagen’ (2009). In april 2020 verscheen zijn dichtbundel ‘De tuinen en het licht’.
© Brabant Cultureel 2021