door Joep Eijkens
“Zou het paard nou denken dattie een zebra is”, vroeg de man. Nou ja vroeg, hij zei het eerder, heel terloops. Letterlijk in het voorbijgaan. Ik had er zelf ook naar staan te kijken. Naar een paard in de wei dat daar altijd staat als ik er langs kom op mijn wandeling. Het is een fjordenpaard, maar nu ging het mooie isabelkleurige paardenlijf schuil onder een soort jurk, een jurk met een streepjespatroon dat inderdaad direct aan een zebra deed denken.
Het paard stond stil en verroerde zich niet zoals de ezel die hem gezelschap hield en die af en toe de kop schudde. Het was ook zo heet en bovendien het heetste moment van de dag. Zou die jurk helpen? Een wit geval was vermoedelijk beter geweest. Waarom een zebrajurk? Een grapje? En opeens schoot me de kameel te binnen die een paar jaar geleden pakweg een kilometer verderop een tijdje in een weiland had gestaan. Ook een vreemd gezicht, te midden van een paar koeien. Maar die was echt geweest.
Als ik later informatie zoek over de kleuren van een fjordenpaard (‘wildkleur, isabel met aalstreep’) valt mijn oog op de volgende passage: ‘Aftekeningen: zebrastrepen en klein kolletje is toegestaan’. Zebrastrepen aan zowel de voor- als achterbenen schijnen niet ongewoon te zijn. Okay. Maar om nou van het hele dier een nepzebra te maken…
© Brabant Cultureel 2020
Dag Joep,
Zebra’s hebben strepen ontwikkeld als bescherming tegen steekvliegen op de savanne. De strepen vertroebelen het silhouet waar de stekers van heinde en ver op af komen. De stekers herkennen het silhouet al van grote afstand. Een effen gekleurd dier in de open wei trekt meer steekvliegen/muggen aan. Vandaar dat de zebrajas echt zin heeft.