door Huub van Esch
Zoutloos
Zonde louterde de ziel.
Ziekte verstond haar vak.
Ik knielde.
Ik brak.
Ik zonk ineen
als een zak meel.
Product
Men klampt zich vast
aan gebakken lucht
met middelmatigheid
en mombakkes.
bof:
Vandaag heb ik
2 goede zinnen
geschreven.
ode aan het synoniem
u zult overspoelen
u moet wel
moestuin/moesson
moeskoppen
Mauskopf/putain
hoela.
lichtekooi
hoer
prostituee
Ooit was ik een natte
hallucinatoire herdershond
en zag ik de zangen
van malheur voor het oog
verschijnen.
Ook was ik een dode
zilveren vis die op het water
dreef om de liederen
van chimère te kunnen
bevroeden.
De mystiek brengt
altijd iedere afzonderlijke
wereld bijeen.
Ik koketteer
met mijn ziekte.
Het contemplatieve
ongerief.
Er wordt beweerd
dat ik negativiteit
ben.
Maar
ik ben keerzijde.
Tegenwicht.
Mijn haan moet
en zal telkens weer
koning
kraaien.
Existentie
Ik heb mijzelf los gemaakt en vrij
van de mensen om mij heen
door nooit een kant te kiezen
of een mening aan te hangen
Het verlangen om ergens bij
te horen heb ik verstoord met
onverzettelijkheid en de dood in-
gejaagd op beelden en verzinsels
Er schiet mij niets meer te binnen
en ik hoef ook niet langer bemind te
worden door anderen om te vinden
dat ik mens ben en besta
over de wil tot macht
Wanneer een zo-
gezegde machthebber de
macht niet vrijuit
wordt verschaft door een
vermeende onderdaan,
dan wordt hij
vaak zwak en
opstandig en
begint wild te blaffen
en te spartelen als
een kruiperige
hond op de rug.
Huub van Esch (Haaren 1970) werkt in deeltijd als productiemedewerker. De meeste tijd besteedt hij aan het schrijven van gedichten. Hij publiceerde eerder in ‘Schoon schip’, in de verzamelbundel ‘Echte inkt’ van uitgeverij Opwenteling en in enkele verzamelbundeltjes samengesteld uit wedstrijden van uitgeverij Kontrast.
Beeld boven > natte hond & dode blobvis > “De mystiek brengt
altijd iedere afzonderlijke wereld bijeen.”
© Brabant Cultureel 2019