De uitzonderlijke tijd waarin we nu leven is niet alleen ontregelend, maar inspireert ook. Op verzoek van de redactie laten beeldend kunstenaars, die eerder aan het woord kwamen in de serie Atelierbezoek, de komende weken zien wat de coronacrisis bij hen losmaakt. Vandaag deel 5.
Helmie Brugman
Begin dit jaar ben ik geselecteerd voor twee pretentieuze internationale keramiek-exposities: de 61ste Faenza Prize met een expositie in het MIC in Faenza in Italië (19 juni t/m 1 november) en het International Ceramics Festival Mino ’20 in Japan (18 september t/m 18 oktober 2020). Door de Covid-19 pandemie zijn beide exposities naar volgend jaar verschoven. Hierdoor vervalt de organisatie van het vervoer van mijn beelden en mijn geplande reizen naar Italië en Japan. Heel jammer, maar deze vrijgekomen tijd geeft mij nu wel de mogelijkheid te experimenteren in mijn atelier met verschillende materialen en technieken, o.a. met mycelium (zwamvlok) als ‘levend’ materiaal. Ik ben heel benieuwd wat mij dit aan nieuwe mogelijkheden brengt.
Inmiddels is mijn nieuwe zelfontworpen website ook online: www.helmiebrugman.nl
Kortom, deze coronatijd geeft mij een heerlijke tijd voor onderzoek, experiment, communicatie en verdieping.
Lees terug > atelierbezoek Helmie Brugman
Olav Slingerland
Galeries en winkels zijn dicht, inkomsten zullen teruglopen…
Het is de vraag hoe het zich verder gaat ontwikkelen…
Ik ben nu wel bezig met nieuw werk voor exposities. In september doe ik mee aan een expositie bij Tiendschuur in Tegelen en in november is er een expositie bij Galerie Terra in Delft.
Omdat het bij mij wel meer dan 6 weken duurt voor ik het eindresultaat heb van nieuw werk, kan ik dat nog niet tonen. Hierbij wel foto van een installatie, Dot circle, die ik bij de Tiendschuur wil tentoonstellen.
Verder ben ik druk bezig met een nieuwe website.
Lees terug > atelierbezoek Olav Slingerland
Paul Bogaers
Twee maanden geleden ben ik verhuisd naar Amsterdam. Van het atelierpand (in Tilburg) waar ik woonde en werkte is de huur opgezegd, en binnen een jaar moeten we er allemaal uit vertrekken.
Een woning heb ik dus gevonden in Amsterdam, maar een werkruimte nog niet. Ik had mij erop ingesteld om nog een tijdje op en neer te reizen om in Tilburg mijn atelier te ontmantelen en in Amsterdam een nieuwe ruimte te zoeken. Vanwege de coronacrisis echter is deze zoektocht vrijwel stil komen te vallen. Daarom heb ik het opruimen van mijn oude atelier maar weer even opgeschort en ben ik er opnieuw aan het werk gegaan.
Dit is één van de sculpturen die ik al een hele tijd onder handen heb, het werk heeft nog geen titel en waar het naartoe groeit wordt mij stapje voor stapje steeds duidelijker. Ik vind het heel prettig om weer aan het werk te zijn, want iets maken geeft zoveel meer voldoening dan opruimen en weggooien. Tegelijkertijd vind ik het ook lastig dat de overgang naar een nieuwe fase noodgedwongen is stil komen te staan.
Lees terug > atelierbezoek Paul Bogaers