De expositie van de Tilburgse beeldend kunstenaar Wouter Paijmans in De Pont is in feite één grote installatie. Uitgangspunt is het kleurrijke werk ‘Stars and stripes’ dat hij vorig jaar maakte in De Ateliers, een postacademische opleiding in Amsterdam. Van dit werk maakte hij dit jaar zeventien kopieën in wit, die hij ‘Stripes and Stars’ noemt.
door Irma van Bommel
Tijdens zijn werkperiode in De Ateliers was Wouter Paijmans (Loon op Zand 1991) heel productief. Hij maakte totaal verschillende dingen en werkte met uiteenlopende materialen. Uiteindelijk is hij zich gaan concentreren op textiel. Toen is het idee ontstaan om een poos dezelfde dingen te maken. Ook ontstond het idee van de ‘textielschilderijen’. Die laten zich nog het best omschrijven als composities met textiel, gespannen op een houten raamwerk.
Stars and Stripes bevat een hoodie (een trui met capuchon) met daarop een applicatie van Japans borduurwerk. De hoodie is gedrapeerd op andere lappen stof met bloemen en strepen. Dat deed Paijmans denken aan de sterren en strepen van de Amerikaanse vlag. Vandaar de naam. Truien heeft hij eindeloos veel gemaakt. Het borduren deed hij aanvankelijk zelf, nu koopt hij borduurwerk bij de meter. Net als de andere stoffen. Het zijn restanten die hij aanschaft via een opkoper. Paijmans noemt zijn werken ‘textielschilderijen’ omdat de stoffen waar hij mee werkt ook geverfd zijn. En dus niet wezenlijk verschillen met schilderijen die bestaan uit verf op doek.
Hij koos ervoor de zeventien kopieën in wit uit te voeren, omdat wit blanco is, zo zuiver mogelijk. Hij maakt een vergelijking met printpapier: “Als je een blanco A4-tje in de printer stopt, krijg je er iets anders, gekleurds, voor terug.” Wit is dus de basis. Het kopiëren op zich vindt hij interessant. Bij zijn installatie staat de vraag ‘Wat blijft er over van een kunstenaar als hij zijn eigen werk kopieert?’ centraal. De installatie biedt daarop geen antwoord, maar is een zoektocht. Bij de zeventien kopieën zie je dat ze allemaal net even anders zijn. Bij het stikken van de stoffen op de naaimachine verloopt niet alles volgens plan. Soms word je verrast door spanningen die in de stoffen optreden. Die veroorzaken onregelmatigheden. “Dat zijn cadeautjes. Het is mooi om te zien dat een materiaal ook een eigen wil heeft.”
Paijmans noemt desgevraagd twee andere kunstenaars die net als hij kledingstukken verwerken in hun kunst: Seth Price en Isa Genzken. Van de Amerikaan Seth Price (1973) waren in 2017 in het Stedelijk Museum in Amsterdam wandsculpturen te zien met bomberjacks die vacuüm waren gezogen. De Duitse Isa Genzken (1948) gebruikt kleding en accessoires in haar kunstwerken en werkt net als Paijmans seriematig. Van haar was in 2015/’16 een grote expositie te zien in het Stedelijk. Net als genoemde kunstenaars is ook Wouter Paijmans veelzijdig: ook hij werkt in diverse disciplines en met uiteenlopende materialen.
De installatie van Paijmans in De Pont zou opgevat kunnen worden als kritiek op de massaproductie van kleding, maar dat was niet zijn uitgangspunt. Het interpreteren laat hij graag over aan de bezoeker. Het gaat hem om het maken. “Kunst maken is gewoon werk.”
‘STRIPES AND STARS (CONFECTION PAINTING)’
IN DE PONT
14 september t/m 24 november 2019
Lees terug op Brabant Cultureel:
WOUTER PAIJMANS UIT LOON OP ZAND
IS EEN VAN DE ZES BUNING BRONGERSLAUREATEN
© Brabant Cultureel 2019