Het Franse kunstenaarsduo Anne en Patrick Poirier herschept verlaten en verwoeste steden van oude en minder oude culturen. Hun werk doet beseffen dat niets voor de eeuwigheid is en refereert ook aan eigentijdse bedreigingen de we wereldwijd het hoofd trachten te bieden. In museum De Pont is hun werk nu te zien.
door Arnold Verplancke
Een zwarte onheilspellende stad die niet te stuiten lijkt. Werkplaatsen, fabrieken, vliegvelden en spoorwegen groeien dooreen en vervuilen elkaar. Bommenwerpers cirkelen boven de stad, dreigend of afschrikwekkend. Zo ziet Exotica er uit, het kunstwerk van Anne en Patrick Poirier in museum De Pont. De naam prijkt in felle neonlampen boven de troosteloze en grotendeels verlaten stad. Een fascinerend kunstwerk om lang bij stil te staan.
‘Exotica’ van Anne & Patrick Poirier. Foto Peter Cox
Weggezakt
Het Franse kunstenaarsduo heeft in de grote open ruimte van De Pont nog enkele van dit soort indrukwekkende doembeelden staan. Een recent wandkleed, half weggezakt vlakbij Exotica heet eenvoudig Palmyre, naar de eeuwenoude woestijnstad in Syrië. Het zwarte, sombere kleed oogt als een luchtfoto na de verwoestingen van de oorlog in de afgelopen jaren. Alsof de straaljagers van Exotica ook even een rondje over die ruïnes hebben gemaakt. Tien jaar geleden, voor de oorlog in dat land, liep ik er zelf nog rond, verbaasd over alles wat de eeuwen had doorstaan. Tot dan toe.
‘Palmyre’ door Anne & Patrick Poirier. Foto Peter Cox
De titel Danger Zone duidt op een met lucht vol geblazen kwetsbare kunststof koepel waarin over twee eeuwen een van de laatste mensen in leven probeert te blijven. Een verzameling van de meest uiteenlopende voorwerpen in die bubbel houdt de herinnering levend aan de tijd vóór alle ecologische rampen en oorlogen van de eenentwintigste en tweeëntwintigste eeuw. Ze komen ons bekend voor.
‘Danger Zone’ van Anne & Patrick Poirier. Foto Peter Cox
Een ander, ook weinig optimistisch toekomstbeeld biedt de zwevende goudkleurige vleugel Daïdalopolis. Het blijkt een ruimteschip dat van alles uit onze bedreigde of verloren gegane cultuur herbergt. Als een toekomstige Ark van Noach. Kleine kijkgaatjes bieden de bezoeker inzicht in het binnenste van deze ultieme uitvlucht.
Daidalopolis en Palmyre door Anne & Patrick Poirier. Foto Peter Cox
Zoektocht
In museum De Pont is nog veel meer van dit kunstenaarsduo te zien, zowel grote objecten als klein intiem werk in de wolhokken. Hun gezamenlijke zoektocht begon bijna vijftig jaar geleden in Rome. Daar raakten zij geboeid door de eeuwenoude ruïnes en sindsdien reizen ze de wereld rond om archeologische vindplaatsen in kaart te brengen. Al die foto’s, tekeningen en aantekeningen vormen de basis voor de maquettes van die zij vervolgens maken. Heel grote witte dode steden die zij tot leven wekken en waarvan er een aantal te zien is in Tilburg. Daar prijkt op een enorme wand ook een collage van hun dagboekschetsen: 270 pagina’s die samen een muur van vijfentwintig meter vullen van onder tot boven.
Vanzelfsprekend zijn er in het museum veel meer schilderijen, objecten en lichtinstallaties te beleven van zeer uiteenlopende kunstenaars. In een van de grote hokken niet ver van de ingang verrast een nieuwe aanwinst in bruikleen: Maar wie ik ben gaat niemand wat aan van Marlene Dumas. Een muur met vooral portretten van gewone mensen: wat een opluchting na de donkere doembeelden. Om weer even op adem te komen. Zo lang het nog kan.
‘Anne & Patrick Poirier, Exotica’ t/m 3 februari 2019 in De Pont, Tilburg
(Foto bovenin: dubbelportret ‘Janus’ van het Franse kunstenaarsduo Anne & Patrick Poirier.
Het echtpaar maakte het manshoge beeld voor de tentoonstelling ‘Exotica’. De Pont verwierf het voor de eigen collectie.
Foto Peter Cox)
Lees over het werk van Dumas ook:
De Pont krijgt een belangrijk werk van Marlene Dumas in bruikleen [2018]
Werk van Marlene_Dumas_in psychiatrische instelling Hooghuys [2015]
(Een kortere versie van dit artikel is ook te lezen op het weblog van arnoldverplancke)
© Brabant Cultureel 2018