door Joep Eijkens
Joep Eijkens gaat nooit de deur uit zonder camera. Er valt onderweg ook zoveel te zien dat hij wil vastleggen – van bijzondere mensen tot rare plekken, van mooi licht tot kauwen in een kloostertuin. Voor Brabant Cultureel maakt hij deze rubriek waarin tekst en fotografie worden gecombineerd.
Mondriaan in het buurthuis
Ze hebben mij gevraagd het buurthuis vast te leggen vóór de verbouwing. Alles zou veranderen, zowel het interieur als het exterieur. Het was niet de eerste keer dat het pand verbouwd werd. Oorspronkelijk was het een café geweest, Café Jeruzalem.
Ik begon mijn klus in wat ik inschatte als de voormalige gelagkamer. Er werd nog steeds gebiljart en er stond een kast met alle prijzen die de biljartclub van de wijk gewonnen had in de voorbije decennia. Via diverse kamers en smalle gangen kwam ik in de kleuterspeelzaal terecht, misschien wel het mooiste deel van het buurthuis. De ruimte lag er stil bij. Er was alles aan gedaan om de kinderen op te vangen in een kleurrijke, vrolijke omgeving. In een bedje lagen twee poppen gezellig naast elkaar onder de wol, een blanke en een bruine baby. Buiten, door het raam, was een rode glijbaan te zien op het verdorde grasveld, deels in de schaduw, deels in het felle zonlicht.
Ik zette mijn fototocht voort in de feestzaal waar vroeger ook toneelvoorstellingen hadden plaatsgevonden. De gordijnen waren dicht. Eerst liep ik een trapje af naar een soort souterrain dat uit vier kleine, afgesloten kamertjes bleek te bestaan. Op de eerste deur stond ‘Werkplaats’, op de tweede ‘Opslagruimte’ plus een lijst die begon met Sinterklaas en Carnaval en eindigde met Disco en Oranjespullen. Er moest hier nog heel wat leeg geruimd worden.
Mijn eigen klus zat er min of meer op. Ik liep terug naar boven en trof nog op het toneel een fraai ensemble. Het hart ervan werd gevormd door een schilderij dat direct aan Mondriaan deed denken. Ongetwijfeld had de onbekende maker Mondriaan in gedachten gehad, als hij al niet een schilderij van de twintigste-eeuwse meester had geprobeerd na te schilderen. Het paarsrode, zware toneelgordijn stak er mooi bij af. En ook de zwarte poten van de tafels speelden mee. Het was een stilleven dat misschien de volgende dag al verdwenen zou zijn.
Stilleven met ‘Mondriaan’ in buurthuis Jeruzalem, Tilburg. Foto Joep Eijkens
©Brabant Cultureel 2018