door JACE van de Ven
brabander van de kouwe grond
sta ik hier op mijn ouwe klompen
daarbij een vlag van brabants bont
om het idee wat op te pompen
nou, is het naar uw wens of nie?
ik pas partout in dees parade
of kwam u niet uit nostalgie
en ziet u dit als een boutade?
dat is het ook, want tot mijn spijt
is brabant lang aan het ontbinden
en speuren wij in onze tijd
vergeefs om nog iets terug te vinden
veel meer dan klompen en een vlag
wordt er gewoonlijk niet gevonden
geen volkslied, geen apart gedrag
wat zijn de tekens die ons bonden?
misschien de overlevingsdrang
die kenmerkt alle arme mensen
nooit opgeven en eeuwenlang
een betere toekomst blijven wensen
die wens is eindelijk vervuld
we zijn als iedereen geworden
en dat ter niemands eer of schuld
het is de nieuwe wereldorde
dus hangt mijn vale vaandel slap
brabander zijn gaat naar de haaien
hoezeer ik wil, met deze lap
valt slechts ‘wij geven op’ te zwaaien
maar was het niet te laat geweest,
wat had u exact willen hoeden?
uw typische brabantse geest?
bestond die dan? hou me ten goede
de aarde is een bal puree
en flora, fauna en wij gajes
cirkelen in die hutspot mee
gevangenen als in een bajes
en als de aarde draaien wij
dat is vanzelf niet te vermijden
en draaien we brabant voorbij
dan wachten ons andere tijden
Foto boven: Jace van de Ven tijdens de Brabant Stoet in Bergen op Zoom. Foto Albert Hagenaars
(c) Brabant Cultureel 2018