Het moest maar eens gedaan, houd moed en loop vooraan!

Als percussionist is Ruben van Rompay vooral bekend in het Midden- en Verre Oosten, maar als dichter blijft het Nederlands zijn taal. Hij woont inmiddels weer in zijn geboorteplaats Bergen op Zoom.

door Ruben van Rompaey

 

Blindeman

Blindeman is niet blind
maar is juist verre van
hij sluit alleen zijn ogen
voor wat hij vatten kan

zijn wikken en zijn wegen
de weegschaal in balans
voor hem slechts de geneugten
dan ziet hij schoon zijn kans

Hetgeen hem raken kan
vervliegend in de wind
de feiten opgesomd
maar nimmer onbemind

vergeten door zijn min
verscholen in vandaag
in vrede met zijn ik
een onbestaande vraag!

ja, Blindeman kan denken
en zwemmen in zijn lof
de wereld aan zijn voeten
zijn minzaamheid alsof

Blindeman is niet blind
maar is juist verre van
hij sluit alleen zijn ogen
voor wat hij vatten kan

Illustratie Mieke Driessen

 

Moed

Moed
de moed
om iets dat moet
ooit gezegd is
en tot niets verworden
Ja, zelfs nog minder
omdat het moest

We moeten allemaal
geen mens ontspringt de dans
de plichten vergen moed
dwingen we onszelf
blijkt het nochtans gewenst

Het moest maar eens gedaan
houd moed en loop vooraan!

Illustratie Mieke Driessen

 

Weg

Dierbaar raadsel, bedacht en overdacht
zover een zoektocht reiken kan – blijf ik je schuldig
zowel het antwoord alsook de oplossing ervan

Alles wat bestond meen ik in jou te vinden
al zochten we vergeefs, frequenter dan gehoopt
in werelden der blinden

was echter deze zucht immens
lag eenmaal voor de hand
het antwoord in een wens

 

Contour

Dezelfde zelf
kijkend naar zichzelf
noch een spiegel uitverkoren
niets weerhield hem ervan zichzelf erin te zien

zag hij het wel goed
of zag hij slechts contouren
verbijsterd door zijdezachte handen
tot het uiterste gedreven, wist hij te bereiken

Door hem gecreëerde bestemming
het alter ego in zijn macht
hij bereikte het maar zelden
twee reizen van een nacht
tijd was slechts perceptie

waande hij zich onoverwinnelijk
echter – badend in zijn zweet
verkleurde menig trede
het doolhof werd doorzien
het zandkasteel werd bede

haar glimlachende pupil
herinneringen van tegendraads zwemmen

Tot een aanraking
met haar schaduw
nauwelijks neer te schrijven

volgend op
wat volgen zou
zijn weg vervolgde

Illustratie Mieke Driessen

 

Ruben van Rompaey (Bergen op Zoom 1978) werd opgeleid als docerend en uitvoerend musicus en verbleef daarna enige tijd in New Orleans en Istanbul, waar hij jazz, oriëntaalse percussie en cultuur studeerde. Tegelijkertijd begon hij ook te schrijven. Met name de culturen uit het Midden- en Verre Oosten hebben zijn werk als auteur en componist sterk beïnvloed. Hij trad op op internationale festivals en produceerde diverse albums en won onder meer de TAMA Award (1999) en de Erasmus Jazz Award (2000).

easternexpressions

 

 

© Brabant Cultureel 2018

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *