door Kees Hermis
De woordvlucht
Uit zijn gedroomd gedicht
blies hij aandachtig een voor een
de woorden weg
als een zwerm vogels die naar richting
zoekt scheerden ze rond in schermen
een wilde vlucht omhoog omlaag
beschaduwde het land
hij ademde ze in, woog af, wees aan
welke hij zou laten landen
op het papier onder zijn hand
schreef hij ze langzaam aan het licht
gerangschikt in een nieuwe orde
stonden ze leesbaar uitgevlogen
met de vleugels dicht
Uitgeschreven
Met de haast van een op hol geslagen klok
heeft hij geschreven tot hij niet meer kon
de veer was afgelopen, zijn sleutel bleef
onaangeraakt, een monster zonder waarde
wat hij te zeggen had, was tot de bodem
uitgeschonken, hij zou voortaan
zijn eigen dagboek zijn, zijn brieven leven
weg uit elke vorm van papier, met dit
gegeven zette hij zijn laatste landing in
een signatuur onder zijn schrijvende bestaan
om eenmaal aan de grond voorgoed te aarden
Uitgesproken
De stilte barst onder zijn woorden
die aanblazen een lang voorbij
wat in de tijd begraven was, vat vlam
licht op en breekt zich vrij
zijn lippen branden als hij spreekt
verzwegen ogenblikken krijgen stem
vliegen als vogels uit zijn mond
vuurdragers, los van hem
hij keert terug aan wie hij is
ontledigd en vollediger
een uitgesproken mens
Kees Hermis (Hulst 1941) woont in Sint-Oedenrode en was werkzaam in het onderwijs, maakte houtsculpturen en debuteerde in 1977 met de dichtbundel ‘Vrijgesproken’, gevolgd door vele andere bundels en gedichten in literaire tijdschriften.
© Brabant Cultureel 2017