door Joep Eijkens
Joep Eijkens gaat nooit de deur uit zonder camera. Er valt onderweg ook zoveel te zien dat hij wil vastleggen – van bijzondere mensen tot rare plekken, van mooi licht tot kauwen in een kloostertuin. Voor Brabant Cultureel maakt hij deze rubriek waarin tekst en fotografie worden gecombineerd.
Simon Dogger en zijn ‘Emotion Whisperer’ tijdens de Dutch Design Week 2017 in Eindhoven. Foto Joep Eijkens.
Emotiefluisteraar
Ik heb niet echt iets met design. Ik heb er in elk geval nooit geld voor over gehad. Leuk als een stoel er mooi uitziet, maar het belangrijkste is dat ie lekker zit. Misschien dat ik daarom nooit de tentoonstellingen en andere evenementen rond de Dutch Design Week bezocht heb. Tot afgelopen weekend. Familie trok me mee naar Eindhoven en ik moet zeggen dat ik het fantastisch vond. Wat een enthousiaste, slimme en veelbelovende jonge mensen, wat een optimisme, wat een rijkdom aan ideeën, mogelijkheden en plannen voor een mooie, duurzame toekomst. Juist daarom voelde ik mij overigens wel oud: dit ga ik allemaal niet meer meemaken.
Eén van de deelnemers die veel aandacht trok was Simon Dogger met zijn Emotion Whisperer. Dogger werd zeven jaar geleden blind. Wat hij niet op de laatste plaats miste, waren de gezichtsuitdrukkingen van de mensen met wie hij sprak. Hoe keken zij als ze iets zeiden of wanneer ze luisterden? Blij, verrast, afkeurend? Hij bedacht een heel bijzondere oplossing. De blinde of slechtziende draagt een bril met een camera erin waarmee beelden worden opgenomen van zijn of haar gesprekspartners. Die beelden worden verzonden naar een speciale app die emoties herkent. Vraag me niet hoe dat kan, ik baseer me op een Engelstalige toelichting die daar op tafel lag. Het wordt nog wonderlijker, want als ik het goed begrijp worden de betreffende emoties omgezet in een signaal dat via vibratie voelbaar wordt in een apparaatje dat de blinde of slechtziende in zijn of haar hand houdt. Zo kan die bijvoorbeeld de glimlach voelen van degene met wie hij of zij praat.
Simon Dogger moest zelf lachen toen omstanders voor hem begonnen te klappen. Dat al die mensen er vrolijk bij keken hoefde je hem niet te vertellen. Hij genoot.
(c) Brabant Cultureel 2017